Eulogio G. Franqueira: Mestre, galeguista e emprendedor

Eulogio Gómez Franqueira (Cenlle, provincia de Ourense, 06 de xuño de 1917 - Ourense, 20 de abril de 1988) foi un profesor, empresario e político.

Procedente dunha familia humilde de campesiños, estudou Ensino e traballou como profesor por case vinte anos, por primeira vez en San Amaro e logo en Castrelo de Miño.
 

Traxectoria emprendedora
Durante os últimos anos da Segunda República foi simpatizante das Mocidades Galeguistas. En 1954 el aceptou unha posición de concelleiro en Castrelo de Miño e converteuse en presidente da Hermandad de Labradores de Castrelo e da Cooperativa Local del Campo, co que comeza na vida pública oficial ligada aos sectores de produción agrícola.

Neste período, el tamén interveu como mediador entre Fenosa e campesiños nas negociacións da expropiación da terra onde o encoro de Castrelo de Miño foi construído máis tarde.

Como emprendedor tamén comezou en Castrelo de Miño, onde montou unha cooperativa de distribución de  produtos agrícolas, pola súa convición de que o agro galego podía ser rentable pola vía do asociacionismo, con novas técnicas de produción. En 1961, Gómez Franqueira foi nomeado polo Ministerio de Agricultura xerente da Unión Territorial de Cooperativas Orensanas (UTECO) e, dende aí, impulsa as Cooperativas Orensanas (Coren), nacidas en 1961.

Na fundación da empresa que, en principio, só contaba con vinte socios e unha contribución de capital tecnolóxico estadounidense (Swift), para unha primeira explotación de 5.000 polos, puxo todo o seu esforzo, e de ela alcanzou os maiores retornos económicos e popularidade  política. O seu obxectivo era ampliar as actividades destas cooperativas para que entre todas puideran controlar todo o proceso de produción, desde a obtención de materias primas ate a comercialización dos produtos finais.
En 1962, el participou da creación da Caixa Rural de Ourense, que naceu esencialmente co obxectivo de proporcionar o financiamento ao proxecto cooperativista.
En 1964, Coren-UTECO, xa tiña absorbido o coñecemento necesario, para se librar da colaboración da empresa norteamericana e construíu a súa primeira fábrica de pensos. En 1965, constitúe a Cooperativa Provincial de Produtores de Ovos e en 1966 comeza a operar un matadoiro de aves para sacrificio polos en granxas. Alimentación, reprodución, sacrificio e clasificadora de ovos pechan o círculo de negocios. Neste espírito, el estendeu as súas actividades nas áreas de agricultura, gandería, avicultura e de porcos. Así, o que comezou como unha sociedade puramente de aves tornouse, co nome Coren-UTECO, e despois só Coren, no eixe de toda a gandería de carne en Galicia con producións nos sectores porcino, carne de vaca, ovos, patos, pavos e coellos.

Na actualidade, de esta cooperativa, dependen mais de 6.000 familias.

Tamén participou na creación da Cooperativa Vitivinícola do Ribeiro que botou a andar en 1968 e que, na actualidade, conta con 800 socios que suman unhas 600 hectáreas o que supón unha cuarta parte do Ribeiro.

Traxectoria política
Por entender que a actividade política era un instrumento fundamental para o desenvolvemento dos proxectos que tiña en mente, a pesares de que aínda se estaba no tardo franquismo, decide presentarse as eleccións a Procurador en Cortes polo chamado  Tercio Familiar de Ourense en 1966, e por dous mandatos.

En 1977, fundou o Grupo Orensano Democrático, que é mais tarde integrado na Unión de Centro Democrático (UCD). Con este partido foi deputado por Ourense na lexislatura constituínte (a 14 de xullo de 1977 ata o 23 de marzo de 1979), e logo por dúas lexislaturas ata o 15 de xullo de 1986. Con todo, esta última lexislatura correspondeu á debacle electoral da forza centrista, e Gómez Franqueira, sen saír da súa cadeira de deputado no Congreso, fundaba primeiro Centristas de Ourense, e finalmente, en 1983, Coalición Galega.
En 1984 sufriu un derrame cerebral que o tirou da vida política, traendo unha crise de liderado aberta na formación de centro nacionalista.
 

Datos persoais
En xuño de 1980, un comando de ETA político-militar intentou rapta-lo na súa casa en Razamonde aos que fixo fuxir.

A Xunta de Galicia concedeulle a Medalla Castelao en 1986.